Leren zwemmen

In Nederland is het zo langzamerhand een gewoonte geworden om kinderen reeds op vrij jonge leeftijd de zwemkunst eigen te doen worden. Oppervlakkig geredeneerd is dat voor de veiligheid van de kinderen een goede zaak. Maar daar valt wel het één en ander op af te dingen. Want mensen die het zwemmen eenmaal afdoende hebben aangeleerd, zullen zich normaal gesproken ook vaker in zwemwater gaan begeven, met alle risico's van dien. Iemand die de zwemkunst goed beheerst, zal vanzelfsprekend geen groot risico lopen om te verdrinken. Maar mensen die in het geheel niet in staat zijn om te zwemmen, zullen waarschijnlijk nog minder risico lopen om de verdrinkingsdood te sterven. Dit om het simpele feit dat dergelijke mensen veel minder vaak in het zwemwater aanwezig zullen zijn. Stel dat slechts 50% van de mensen in een bepaald land de zwemkunst meester is, dan moet men er om die reden niet raar van opkijken, dat van de mensen die in een bepaald tijdperk in dat land verdrinken, toch meer dan 50% de zwemkunst wel degelijk zullen blijken te hebben beheerst. Dit om de hierboven vermelde reden! Maar zullen ouders van jonge kinderen er dan beter aan doen om hun hartendieven niet te gaan leren zwemmen. Nee, dat gaat te ver! Men moet het noodlot ook weer niet gaan tarten. Want stel dat het noodlot nu net de ouder treft die om de vóórgaande reden dat kind niet naar zwemles heeft laten gaan, dan zal dat feit in die situatie tot veel psychische ellende en spijt bij die betreffende ouder kunnen gaan leiden. Bovendien: een kind wat eenmaal heeft leren zwemmen, zal ook veel plezier kunnen beleven aan het feit dat het de zwemkunst beheerst. Denk aan al de gelegenheden waarbij dat feit eraan bijdraagt dat het kind zich goed zal weten te vermaken. En voor de gezondheid van het kind zal dat feit ook beslist van belang kunnen zijn. Door te gaan zwemmen, zal een kind immers algauw méér lichaamsbeweging krijgen, dan een kind wat die zwemsport aan zich voorbij moet laten gaan.

Wat overigens voor kinderen geldt, geldt vanzelfsprekend eveneens voor volwassenen. Ook volwassenen zullen veel voordeel kunnen hebben van het feit dat zij zich ooit eens de zwemkunst hebben aangeleerd. Het potentiële nadeel dat men daardoor dan, statistisch gesproken, mogelijk wel een hogere kans loopt om ooit eens bij de verdrinkingsdood betrokken te zullen raken, moet men dan maar voor lief nemen. Met heel andere vaardigheden welke men zich in het leven toe-eigent, doet zich eenzelfde situatie van toenemend potentiëel levensrisico voor. Een duidelijk voorbeeld daarvan is het aanleren van de vaardigheid om een auto te besturen. Als men eenmaal de vaardigheid heeft gekregen om een auto te besturen en men vervolgens in het bezit is gekomen van een rijbewijs, zal men zich daarna normaal gesproken ook veel vaker in een auto blijken te bevinden. En daarmee heeft men ook meer kans om ooit eens bij een fataal auto-ongeluk betrokken te zullen raken. Bij vrijwel iedere andere sport, of menselijke activiteit, doet zich dat verschijnsel eveneens voor. Bij het aanleren van de wintersport die onder de term 'skiën' maar al te goed bekend is, doet zich bijvoorbeeld het verschijnsel voor dat men een grotere kans heeft om ooit eens in een avalanche terecht te gaan komen en daarin vervolgens het leven te laten. Onze koninklijke familie weet daar (triest genoeg), alles van.

Verreweg de meeste mensen leren de zwemkunst op kinderleeftijd aan. En zoals iedere ouder van kinderen wel zal weten, duurt het algauw een jaar voor kinderen zó goed kunnen zwemmen dat zij hun eerste zwemdiploma kunnen gaan ophalen. Mensen die op volwassen leeftijd de zwemkunst nog niet beheersen, hebben daardoor vaak de indruk dat het een enorme tijdsinvestering vergt om zich zodanig de zwemkunst eigen te maken, dat zij zichzelf zullen weten te redden bij het onverhoeds te water raken. Toch is dat beslist niet het geval! Door slechts gebruik te maken van enkele simpele lichaamsmanoeuvres krijgt men reeds de duidelijke gewaarwording om tot zwemmen in staat te zijn. Niet meer en niet minder!

'Maar wat behelzen dan die mysterieuze lichaamsmanoeuvres waarmee men binnen de korste keren het besef krijgt te kunnen zwemmen?', zult u vragen. Nou, als men zich in zwemwater bevindt waarin men de bodem niet meer met de voeten kan bereiken, zonder met het hoofd onder water terecht te komen, dan zal men ten eerste de handen boven het hoofd omhoog moeten gaan strekken. En ten tweede zal men dan met de benen een trappende beweging in het water moeten gaan maken. Als men dat doet, zal men meteen de ervaring opdoen dat men zichzelf uit het water omhoog kan werken. Zodra men zich dan in zoverre in het zwemwater naar boven heeft gewerkt dat men met de mond en de neus boven de waterspiegel uit komt, zal men het gevoel krijgen dat men zich uit die benarde situatie kan gaan redden. Door vervolgens de armen voor zich uit te steken en het water denkbeeldig voor het hoofd weg te gaan klauwen, krijgt men de gewaarwording te kunnen zwemmen. Dit omdat men zich aldus op horizontale wijze in het water zal weten te verplaatsen. Als men dan vervolgens met de benen dichtklappende bewegingen maakt, net zoals kikkers dat doen, zal men zichzelf ook nog eens vrij snel naar voren weten te verplaatsen.

Maar let wel: aan het op deze wijze leren zwemmen, zijn wel enkele mitsen en maren verbonden. Want voor de eigen veiligheid zal men deze wijze van beoefening van de zwemkunst alleen onder toezicht van een gediplomeerd zweminstructeur moeten gaan uitvoeren. En voor het overige: deze beoefening van de zwemkunst lukt slechts wanneer men geen al te grote angst heeft om het diepe water in te gaan. Juist de mensen die ooit in hun leven in een situatie terecht zijn gekomen dat zij uit een sloot of iets dergelijks moesten worden gered, zullen gewoonlijk als gevolg daarvan met een daaruit voortvloeiende hevige verdrinkingsangst worden geconfronteerd. Een angst namelijk die zodanig belemmerend kan zijn voor het aanleren van de zwemkunst, dat de hiervoor genoemde wijze van beoefening van de zwemkunst voor hen niet altijd de meest gemakkelijke optie zal zijn.

Voor het opheffen van de hierboven vermelde psychische belemmering tot het aanleren van de zwemkunst, zou men dan mogelijk beter eerst eens een bezoekje aan een psycholoog, of aan een hypnotiseur kunnen gaan brengen. Zoekt men een oplossing om die angst op eigen kracht te kunnen gaan overwinnen, dan kan men dat ook door middel van visualisatiekracht trachten te doen.